Κείμενο παρέμβασης του υπ. δημ. συμ. Παναγιώτη Γαργανίδη

ΓΙΑΤΙ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΝΤΙ-ΘΕΣΕΙΣ;

ΕΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ

Χρόνο με το χρόνο η κρίση βαθαίνει στη χώρα μας πλήττοντας όλο και βαθύτερα τον καθένα από μας. Σαν μια σύγχρονη ζούγκλα οι συνάνθρωποι μας με τα λιγότερα προνόμια βιώνουν τις χειρότερες επιπτώσεις της κρίσης. Οι περιπτώσεις πολλές, ηλικιωμένοι άνθρωποι με κουτσουρεμένες συντάξεις αδυνατούν να πληρώσουν τα φάρμακα τους καθώς και να έχουν αξιοπρεπή ιατρική περίθαλψη, εργαζόμενοι με οικογένειές που απολύθηκαν και τώρα κινδυνεύουν να χάσουν ακόμα και το σπίτι τους και φυσικά εμείς οι νέοι.

Μπορεί να έχει ακουστεί τόσες φορές από τα κανάλια το 60% ανεργία στους νέους που από μόνο του μπορεί να μην λέει πια πολλά. Ωστόσο αν σκεφτούμε τι σημαίνει να είσαι 25άρης και να δουλεύεις μαύρα σερβιτόρος με 3 ευρώ την ώρα και να κλείνεις δωδεκάωρα το όλο σκηνικό ζωντανεύει. Αν σκεφτούμε ότι το να έχεις μόνο σου σπίτι ( και να μην μένεις με γονείς μέχρι τα 30) είναι πολυτέλεια για λίγους καθώς και ζευγάρια που θέλουν να ξεκινήσουν οικογένεια ή έστω να συζήσουν και δεν μπορούν. Φυσικά το να μην δουλεύεις ή να πληρώνεσαι μαύρα για μια δουλειά αντικειμενικά χωρίς μέλλον είναι η μια περίπτωση, καθώς και εργαζόμενος να είσαι με 500 ευρώ δύσκολα ζεις αξιοπρεπώς.

Φυσικά θέλουν να πιστέψουμε ότι όλες αυτές οι συνθήκες προέκυψαν «φυσικά» και ως φυσικά φαινόμενα πρέπει να τις υπομείνουμε. Έτσι για τα γνωστά «παπαγαλάκια» οι νέοι σήμερα πρέπει να γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικοί ώστε να πάρουν κι αυτοί ένα κομμάτι από την πίτα, και εφόσον το κάνουν θα επιβιώσουν. Φυσικά ξεχνάνε να μιλήσουν για το πώς η διάλυση των συλλογικών δικαιωμάτων έχει φέρει τους σημερινούς μισθούς να μην ξεπερνάνε το 700 ευρώ για τους νέους και η μόνο επαγγελματική προοπτική για μεγάλη μερίδα της νεολαίας να είναι τα προγράμματα voucher και τα «κοινωφελή». Προγράμματα που εμφανίζονται σαν ευκαιρία για τους άνεργους νέους αλλά στην πραγματικότητα αποτελούν την χειρότερη μορφή εκμετάλλευσης που έχει γνωρίσει η χώρα μεταπολιτευτικά, καθώς δεν προσφέρουν κανένα εργασιακό ή ασφαλιστικό δικαίωμα μην αναγνωρίζοντας ούτε καν τις άδειες λόγω αρρώστιας, κι όλα αυτά για 450 ευρώ το μήνα οχτάωρο. Έτσι μπορεί να είναι ιδιαίτερα μεγάλα τα νούμερα μετανάστευσης των νέων της χώρας άλλα καθόλου έκπληξη δεν προκαλούν. Δύσκολα κάποιος σημερινός 25άρης δεν έχει τουλάχιστον ένα γνωστό που να έχει μεταναστεύσει για οικονομικούς λόγους.

Ας έρθουμε τώρα στην περιοχή μας. Η τοπική αυτοδιοίκηση αντιμετωπίζει την νεολαία, σαν να μην υπάρχει: απουσιάζουν πλήρως από το πεδίο δράσης της αυτοδιοίκησης  και εμφανίζονται μόνο στα προεκλογικά φυλλάδια, ως «εκλογική πελατεία» που θα απολαύσει τα προνόμια του  αθλητισμού και της ψυχαγωγίας. Φυσικά όταν αυτά τα σχέδια εξειδικεύονται και δεν μένουν αοριστολογίες καταλήγουν σε μεγαλεπίβολα σχέδια που όταν δεν είναι παράνομα είναι ανέφικτα (όπως το στάδιο στα Ριμινίτικα που αν υλοποιούτανε θα έκοβε ένα μεγάλο μέρος δασικής περιοχής, με αποτέλεσμα να μην χτιστεί ποτέ). Εξάλλου, το μοναδικό κομμάτι της αυτοδιοίκησης που αναφέρεται στη νεολαία, είναι τα Τοπικά Συμβούλια Νέων (ΤΟ.ΣΥ.Ν.), τα οποία επί της ουσίας δεν είναι τίποτα άλλο από ένα επικοινωνιακό παιχνίδι που μεταχειρίζεται την εμπλοκή στα κοινά σαν άλλο ένα μέρος προσωπικής ανάδειξης για να μπει στο βιογραφικό και δημιουργίας δημοτικών παραγόντων χωρίς καμία πραγματική εμπλοκή και συμβολή στα ζητήματα της νεολαίας.

Για εμάς δεν αρκεί να γράψουμε ένα ωραίο πρόγραμμα «θελκτικό» στο μάτι, καθώς κανένα πρόγραμμα από μόνο του δεν μπορεί να ανατρέψει την μνημονιακή πραγματικότητα που συγκεκριμένες πολιτικές και συμφέροντα μας έχουν επιβάλει. Έτσι το κείμενο πρέπει να διαβάζεται ως αυτό που διακηρύσσει, ως ένα κάλεσμα αγώνα γα τους νέους που είναι πρόθυμοι να αγωνιστούν για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Ένα κάλεσμα που ζητάει όχι απλά την στήριξη σας αλλά τη συμμετοχή σας με στόχο:

·      Την αντίσταση σε όλους αυτούς που χρησιμοποιούν τους δημόσιους χώρους καθώς και τις τοπικές αθλητικές ομάδες σαν οχήματα για την εκλογή τους. Την διεκδίκηση και την υπεράσπιση των ελεύθερων, δημόσιων χώρων και χώρων αναψυχής, απέναντι στην εμπορευματοποίηση τους και την αποκλειστική μετατροπής τους σε χώρους κατανάλωσης και εκμετάλλευση από τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

·      Τη δημιουργία κοιτίδων πολιτικοποίησης και κοινωνικοποίησης, έξω από τα κυρίαρχα  πρότυπα, για την διαπαιδαγώγηση στη συλλογική κουλτούρα, τη συμμετοχή στους αγώνες, την αλληλεγγύη και την αντίσταση απέναντι στη παραίτηση, την συλλογική κατάθλιψη και την μετανάστευση στο εξωτερικό.

·       Την πάλη ώστε να μην γίνουν οι νέοι η «γκρίζα ζώνη» της εργασίας χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα και με μισθούς πείνας καθώς και το παράδειγμα προς μίμηση για την διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων στο δημόσιο, ή η βάση σκληρής εκμετάλλευση για την ανάπτυξη που συνεχώς επικαλούνται τα μιντιακά «παπαγαλάκια». Κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από  την οργάνωση των νέων και τον αγώνα απέναντι στα προγράμματα απασχόλησης νέων, που αντιμετωπίζουν το δικαίωμα στη δουλειά ως παραχώρηση και χάρη από την πολιτεία και τους επιχειρηματίες.

Για εμάς δεν υπάρχουν «φυσικοί νόμοι» που εξαθλιώνουν τον λαό και στερούν ένα αξιοπρεπές μέλλον από τους νέους αλλά συγκεκριμένες πολιτικές φτιαγμένες για συγκεκριμένα συμφέροντα. Έτσι καλούμε όλους εσάς που αντιλαμβάνεστε ότι αυτά τα συμφέροντα δεν είναι και  δικά σας να ψηφίσετε ανατρεπτικά και κυρίως στο επόμενο διάστημα να συμμετέχετε αγωνιστικά στα κοινωνικά δρώμενα. Συμμετοχή σε όλες τις διαδικασίες του δημοτικού συμβουλίου μαζί μας για έλεγχο και περιορισμό όλων αυτών που μας φέρανε στην τωρινή κατάσταση. Κυρίως όμως δημιουργία πρωτοβουλιών αντίστασης και αλληλεγγύης στην περιοχή μας, - δράση που χωρίς την τοπική νεολαία είναι καταδικασμένη- μαζί με όλες τις δυνάμεις του δήμου που τάσσονται σε μία κατεύθυνση ανασυγκρότησης της λαϊκής πρωτοβουλίας και αντίστασης .

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΑΡΓΑΝΙΔΗΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ
2-5-2014